اگر دشمنان ایران به این باور قطعی و مسلم برسند که ایران توانایی این را دارد که تنگه هرمز را برای ماهها مسدود کند، قطعا هرگز جنگی در خلیج فارس رخ نخواهد داد چراکه مصداق «بر سر شاخه نشستن و بن بریدن است». ما همگی وظیفه داریم که به عنوان سربازان وطن، از هر ابزار و روشی برای پر کردن دست سیاستمداران و نظامیان خود برای ارتقاء سطح بازدارندگی استفاده کنیم.
هر ایرانی که بر طبل ناتوانی ایران در مسدود کردن تنگه هرمز بکوبد قطعا خودزنی کرده و کشور را بیشتر در معرض تهاجم نظامی قرار داده است. پس از حمله مستقیم اسرائیل به ایران و حمایت تمام قد آمریکا و آمریکا، باز هم این سوال پیش آمده که در صورت گسترش جنگ، ایرانی که بازدارندگی هسته ای ندارد، چگونه می تواند قدرتهای هسته ای را مرعوب کند؟ یکی از راه حلهای همیشگی، پیشنهاد تنگه هرمز بوده است. اما چگونه؟. در پاسخ به این سوال نظریه¬های بسیاری ارائه شده است
از قبیل:
۱- مسدود کردن تردد بوسیله ناوهای ایرانی یا قایق های تندرو مسلح که بدلیل حضور قدرت های فرامنطقه ای برای مدت طولانی امکان پذیر نمی باشد.
۲- مین ریزی در مسیر تردد کشتی ها که این مورد نیز بدلیل حضور کشتی های مین روب و امکانات پیشرفته مین یابی و مین روبی نمی تواند برای مدت طولانی باعث بسته شدن تنگه هرمز شود.
۳- هدف قرار دادن کشتی های عبوری از طریق پایگاه های موشکی ثابت و متحرک در ضلع شمالی تنگه هرمز با موشک های برد کوتاه و متوسط.
این مورد می تواند یک چالش مهم باشد چراکه تمام ضلع شمالی خلیج فارس و دریای عمان و تنگه هرمز در اختیار ایران است. با توجه به عرض کم تنگه هرمز هرمز و خلیج فارس، ایران می¬تواند با موشک¬های برد کوتاه با بردی در حدود ۲۰۰ کیلومتر، تردد دریایی را بطور اساسی مختل یا متوقف نماید. از آنجاکه این اختلال می تواند کل تجارت دریایی و انتقال نفت در دنیا را مختل کند، احتمالا منجر به دخالت نیروهای فرامنطقه¬ای خواهد شد و تنها در صورت بروز درگیری تمام عیار و همه جانبه و انهدام تمام پایگاه¬های ثابت و متحرک موشکی ایران، می توان به ایمن بودن تنگه هرمز رسید.
البته با توجه به اینکه ایران دارای موشک های با بردهای مختلف است و از مزیت سرزمین مادری خود بهره مند است می توان گفت در این زمینه دارای برتری است و قدرت های بزرگ نمی توانند براحتی بر این چالش در مدت زمان کوتاهی غلبه کنند. ولی در مجموع، برخی کارشناسان غربی، توانایی ایران را زیر سوال برده و بیان داشته اند که ایران صرفا برای چند ساعت می تواند تنگه هرمز را به کمک مین ریزی و قایق های تندرو مسدود کند. آنها معتقدند که «چند ساعت پس از اعلام بسته بودن تنگه هرمز، همه قدرتهای جهانی به سمت تنگه هرمز سرازیر شده و هر آنچه در توان دارند برای باز کردن مسیر به کار خواهند گرفت. حتی مین ریزی در دریا هم ظرف چند ساعت یا چند روز با عملیات مین روبی مرتفع خواهد شد. پس ایران نمی تواند برای طولانی مدت، مهمترین تنگه نفتی جهان را مسدود کند».