گروه ایثارو مقاومت پایگاه خبری تحلیلی احرارگیل؛هرجمعه باشما با شهدائیم،/جمعه های«شهدایی» احرار/ وصیت شهیدپرویز‌قربان‌زاده،فومن: مادر عزیزم ،وقتی شنیدید که من به قرب الهی رسیدم سر را بالا کنید و حمد و ثناء خدا را بگوئید
شهیدان را نیازی به گفتن و نوشتن نیست ، آنان نانوشته دیدنیو خواندنی هستن.
می‌خواهیم هر جمعه کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز کنیم و با نامی و یادی از این ستاره‌ها شب کنیم ؛باشد که ادای دینی بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و …انشاءلله.
🔸 زادروز : ۱۳۴۴/۰۶/۰۷
🔸 تاریخ شهادت : ۱۳۶۳/۱۰/۲۳
🔸 محل شهادت : کامیاران
زندگینامه :
هفتم شهریور ۱۳۴۴، در روستای آلاله‌گوراب از توابع شهرستان فومن دیده به جهان گشود. پدرش احمدعلی، نانوا بود و مادرش شمائیل نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. نقاش ساختمان بود. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. بیست وسوم دی ۱۳۶۳، در کامیاران دچار سانحه رانندگی شد و به شهادت رسید. مدفن وی در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش واقع است.
وصیت نامه
ای مادر عزیزم می دانم که شما ۱۸ سال رنج را تحمل کردید و فرزندی تحویل جامعه دادید و خلاصه انتظار رهائی از این فرزند خود داشتید و من نتوانستم که به شما خدمتی کنم انشاءالله در آنروزی که همه در حیرت و در حساب هستند به وعده خود وفا کنم و شفیع شما بشوم
وقتی شنیدید که من به جوار رحمت الهی و به قرب الهی رسیدم سر را بالا کنید و حمد و ثناء خدا را بگوئید و حضرت زینب را الگوی خود قرار دهید مادر جان اگر من شهید شدم دنبالم نگردید.
مادرجان اگر جسد مرا آوردند کسی برای من گریه نکند تا روح من در آرامش باشد.
