به گزارش پایگاه خبری تحلیلی احرارگیل، بحث بنزین در بین ادبیات دولتمردان جدید پررنگ است. در تازه ترین و آخرین مورد محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهور در مراسم تکریم و معارفه وزیر نفت گفته است: «کدام عقل سلیم میپذیرد بنزین را با دلار وارد کنیم و ۱۵۰۰ تومان بفروشیم؟» البته عارف سریعا تاکید کرد که «فعلا کاری نمی خواهیم بکنیم».
در ایام انتخابات هم گفته های قبلی پزشکیان درباره افزایش قیمت بنزین تا ۲۵ هزار تومان از مطالب پربازدید و پربحث بود.
در همان ایام عبدالعلی زاده، رئیس ستاد انتخاباتی پزشکیان در جریان یکی از نشست های خبری صحبت از بنرین ۵۰ هزار تومانی کرد و با تاکید بر اقناع سازی مردم گفت: «مردم که پذیرفتند و دیدند چارهای نیست که گران شود، میآیند دو مطلب را اعلام کنیم که چگونه گران شود؛ آیا یک شبه بشود ۵۰ هزار تومان یا در طی یک سال و دو سال این افزایش نرخ صورت بگیرد…بعد بیایند بگویند پول آن را چه کار کنیم؛ بعد بگویند این گران شدن چه فشاری بر اقشار متوسط و ضعیف خواهد آورد و بعد هم برنامه جبرانی ما چیست».
با این حال رئیس جمهور در جریان ایام تبلیغات انتخاباتی این موضوع یعنی گرانی بنزین را برنامه تخریبی علیه ایشان اعلام کرد!
حتی پزشکیان در برنامه انتخاباتی گفتگوی ویژه خبری تاکید کرد: «اگر قرار است بنزین گران شود باید خودروی باکیفیت وارد کنیم. نمیشود به زور ماشین بیکیفت به مردم بدهیم و بخواهیم قیمت بنزین را هم گران کنیم».
بنزین امری نیست که بتوان به طور مطلق با افزایش قیمت آن، موافقت یا مخالفت کرد. البته که بخشی از کارشناسان اعتقاد دارند نرخ بنزین باید سالانه و به صورت پلکانی افزایش یابد تا از شوک به جامعه خودداری شود. ازسوی دیگر ارزانی بنزین و تبعات اقتصادی این ارزانی هم مورد انتقاد بخش دیگری از کارشناسان است.
بنزین و به طور کلی سوخت از جمله اموری است که اندک افزایش آن دامنه اثرات گسترده ای بر شرایط اقتصادی کشور و معیشت مردم دارد. هرچند دولت هنوز تاکید می کند که فعلا برنامه ای برای افزایش قیمت ندارد اما انتقاد وارد به اظهارات رئیس جمهور و معاون اول آن است که این جنس اظهارات صرفا به آشفتگی افکار عمومی دامن می زند. در شرایطی که کشور از ابتدای سال با شهادت رئیس دولت سیزدهم، انتخابات، جابجایی دولت، رای اعتماد به وزرا، ترور شهید هنیه و.. درگیر بوده است؛ چرا باید در روزهای ابتدایی تشکیل کابینه که هنوز عمر آن به یک ماه نرسیده مباحثی نظیر گرانی بنزین مطرح شود تا جامعه پس از گذران یک دوره پر حادثه دوباره احساس نگرانی کند. به ویژه آنکه رئیس جمهور و معاون اول صرفا از لزوم گرانی صحبت می کنند و به احتمال زیاد هنوز طرح خاصی که اصطلاحا پخته شده هم باشد، وجود ندارد.
نکته دیگر عدم انسجام دولت است. عمر کاری وزرا هنوز به یکماه نرسیده و در وزارتخانه ها بحث تغییرات داغ است. رئیس جمهور هم هنوز درگیر چینش بعضی افراد است. مقدمه اجرای طرح های بزرگ انسجام درونی مجریان و تسلط بر امور است که این موضوع از دولت چهاردهم هنوز حس نمیشود.
اگر دولت قصد هر کاری دارد بهترین مورد آن همزمان با بحث های بودجه و انتقال اجرای آن به اوایل سال آینده است تا گرانی های جدید با گرانی های ابتدای سال همزمان شود و افکار عمومی یک بار با افزایش قیمتها مواجه شوند.
اقناع مردم بحث مهمی است که البته دولت روی آن تاکید دارد. باور مردم این است که افزایش قیمت بنزین به نفع دولت و به ضرر مردم است. اقناع مردم به اینکه طرح دولت کارشناسی شده، جامع و کامل است و مردم از این موضوع سود خواهند برد و شرایط زندگی آنان سختتر نخواهد شد، باعث آمادگی مردم جهت کمک به دولت است. افتضاح دولت دوم روحانی در گرانی کارشناسی نشده و شوک آور بنزین که با عدم صداقت و عدم اقناع مردم انجام شد نقطه تاریکی در اذهان مردم درباره گرانی بنزین باقی گذاشته است.