کد خبر:262485
پ
۱۰۲۰۲۴۱_۴۵۱
🌷 «یادی که دردلهاهرگزنمی میرد یادشهیدان است» 🌷

جمعه های «شهدایی» احرار/ وصیت نامه شهید ۱۶ ساله: خدا بر ما منت گذاشت که شیعه شدیم

شهید کاظم کاوه: خداوند را شکر مى‌کنیم که به ما منت گذاشت و ما را مسلمان به دنیا آورد و ما را شیعه پروراند. و خدا را شکر مى‌کنیم که توانستیم از جهل و تاریکى به نور و روشنایى برسیم.»

گروه ایثارو مقاومت پایگاه خبری تحلیلی احرارگیل؛هرجمعه باشما با شهدائیم،/جمعه های «شهدایی» احرار/ وصیت نامه شهید ۱۶ ساله: خدا بر ما منت گذاشت که شیعه شدیم.

🌹شهیدان را نیازی به گفتن و نوشتن نیست ، آنان نانوشته دیدنیو خواندنی هستن.

می‌خواهیم هر جمعه کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز کنیم و با نامی و یادی از این ستاره‌ها شب کنیم ؛باشد که ادای دینی بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و …ان شاءلله.

 شهید «کاظم کاوه» ۲۰ مهر ۱۳۴۷  چشم به جهان گشود. وی از همان کودکی با اصول اعتقادی آشنا شد و از سن ۱۳ سالگی به اقامه نماز پرداخت و روزه می‌گرفت. او با عضویت در بسیج به فعالیت اجتماعی خویش تداوم بخشید و داوطلبانه به سوی جبهه رهسپار شد.
«کاوه» در لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله‌(ص) در سمت تک ‌تیر‌انداز خدمت می‌نمود و سرانجام در ۲۲ اسفند ۱۳۶۳ در حالی که در عملیات (بدر) شرکت داشت بر اثر اصابت ترکش به چشم‌هایش در منطقه عملیاتی جزیره مجنون عاشقانه ندای حق را لبیک گفت و نور پاک وجودش به سرچشمه و زلال نور و حقیقت پیوست. و پیکر پاکش پس از ۱۵ سال به آغوش خانواده بازگشت.
در فرازی از وصیت‌نامه شهید کاظم کاوه می‌خوانیم:
و حال اینکه آماده مى‌شوم براى هجرتى بزرگ و تحولى عظیم، تحولى بزرگ‌تر از تحول اول و در این راه امیدوارم که بتوانم از مهاجرین فى سبیل‌الله باشم. خداى باری‌تعالى این مهاجرت را از من قبول نماید.
عزیزان خود را آماده سازید که این هجرت براى همه است. هجرتى است بزرگ که هیچ‌کس نمى‌تواند به ‌این هجرت نرود. و چه بهتر است که این هجرت را با عشق و ایثار جان به‌ خدا به ‌پایان برسانم. خداوند را شکر مى‌کنیم که به ما منت گذاشت و ما را مسلمان به دنیا آورد و ما را شیعه پروراند. و خدا را شکر مى‌کنیم که توانستیم از جهل و تاریکى به نور و روشنایى برسیم.»

در ادامه نامه شهید کاوه به خانواده خود را می‌خوانید:

«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ‌اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ

با عرض سلام حضور مبارک بقیه‌الله و نایب بر حقش امام خمینی اینک برای هجرتی بزرگ و تحولی عظیم آماده می‌شویم، تحولی بزرگتر از تحول اول. امیدوارم در این راه بتوانم از مهاجرین فی سبیل الله باشم و خدای تعالی این مهاجرت را از من بپذیرد.‌ای عزیزان خود را آماده سازید که این هجرت برای همه هست. هجرتی بزرگ که هیچکس را از آن گریزی نیست و چه بهتر که این هجرت با عشق و ایثار جان در راه خدا توأم باشد.

عزیزانم، دنیا جای ماندن نیست بلکه مکانی برای آزمایش‌های کوچک و بزرگی است که سرنوشت اصلی انسان را تعیین می‌کند. مراقب باشید که این آزمایش‌ها را به نحو احسن بگذرانید.

خدا را شکر می‌کنیم که بر ما منت گذاشت، ما را مسلمان به دنیا آورد و شیعه پروراند و سپاسگزاریم که توانستیم از جهل و تاریکی به نور و روشنایی برسیم؛ و برادران و خواهرانم تا آنجا که می‌توانید نمازهایتان را به جماعت بخوانید و در راهپیمایی‌ها که از طرف مسئولین جمهوری اسلامی ترتیب داده شده، شرکت کنید و همواره به یاد خدا باشید.

به خانواده شهدا احترام بگذارید و آن‌ها را نور چشم خود بدانید.

شهیدان زنده را عبادت کنید و تا آنجا که می‌توانید با اعمالتان معلولین، مجروحین، خانواده شهدا و امت حزب‌الله را شاد و راضی نگهدارید.

همیشه با دید معنوی به اطراف و اشخاص بنگرید. فریب ظاهر دیگران را نخورید و کارهایتان فقط و فقط برای رضای خدا باشد. در بسیج شرکت کنید که به یاری خدا پیروزید. قرآن بخوانید و به آن عمل کرده و به دیگران بیاموزید. در حق‌الناس دقت کنید تا خدای نکرده حقی را از کسی ضایع نسازید. در حق خود نیز دقت کنید و متجاوز را به‌جای خود بنشانید. نه حق دیگران را بگیرید و نه اجازه بدهید حق شما را بگیرند. به مظلومین کمک کنید و داد آن‌ها را از ظالمین بستانید. هرگز امام را تنها نگذارید؛ و تا آخرین قطره خونتان پشتیبان امام باشید. دعا را از یاد نبرید و به فرمان امام حتماً نماز شب بخوانید. سنگر مساجد را خالی نگذارید و در نماز جمعه شرکت کنید. شیطان را فراموش نکنید که آمریکا خود نوعی شیطان‌پرور است و شیطانی است بزرگ. در مجالس ختم شهدا شرکت کرده، جهاد را بر دیگر کار‌ها مقدم بشمارید. به گفتار ولایت فقیه گوش فرا دهید و به جمهوری اسلامی خدمت کنید. شما تا آنجا که می‌توانید کار دیگران را راه بیاندازید.

مادر و پدر عزیزم، حق خود را بر من حلال کنید که نتوانستم آنچه را که لازم بود در حق شما انجام دهم. دوست دارم شب عروسی من که شب شهادت من است، شیرینی پخش کنید و اگر دلتان برای من تنگ شد، برای مظلومیت امام حسین (ع) گریه کنید و اگر برایتان مقدور بود یک شب زیارتی، عاشورا در خانه‌مان برگزار کنید. من از همه راضی هستم و می‌خواهم هم از دیگران برایم رضایت بطلبید.

دعا به جان امام، رزمندگان اسلام و معلولین و مجروحین را از یاد نبرید.

شهادت نزد من مانند عسل شیرین است. والسلام من الله التوفیق

۱۳۶۳/۱۲/۱۶ کاظم کاوه»

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.