کد خبر:248513
پ
۱۱۴۲۴۱۰_۷۹۷
🌷 «یادی که دردلهاهرگزنمی میرد یادشهیدان است» 🌷

جمعه های «شهدایی» احرار/ شهید ابراهیم قنبرزاده، رشت:وصیّت من این است که مبادا دوباره تاریخ تکرار شود و حادثه کربلا زنده گردد!

این وصیت نامه توسط دوست و همسنگرم حسین اکبری پور نوشته شده و بر من خوانده شده و تمامی مورد تأئید من است. تقدیمی از جبهه عین خوش
ابراهیم قنبرزاده ۱۳۶۰/۰۱/۰۲

گروه ایثارو مقاومت پایگاه خبری تحلیلی احرارگیل؛هرجمعه باشما با شهدائیم،/جمعه های «شهدایی» احرار/ شهید ابراهیم قنبرزاده، رشت: وصیّت من بر شما این است که مبادا دوباره تاریخ تکرار شود و حادثه کربلا زنده گردد!

 

 

🌹 شهیدان را نیازی به گفتن و نوشتن نیست ، آنان نانوشته دیدنی و خواندنی هستن.

می‌خواهیم هر جمعه کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز کنیم و با نامی و یادی از این ستاره‌ها شب کنیم ؛باشد که ادای دینی بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و …ان شاءلله.

وصیت شهید ابراهیم قنبرزاده

بسم رب الشهدا
انا لله و انا علیه راجعون
بسم الله الرحمن الرحیم
آری به نام خداوند گار شهیدان، شهیدانی از هابیل و حسین تا شهیدان کنونی وطنمان براستی که ما از سوی خدا آمده و به سوی او باز می گردیم. آنجا که خداوند می فرماید به آنان که در راه خدا کشته می شوند مرده نگوئید که آنان زنده اند و در نزد ما روزی می خورند. وقتی این جملات را می شنوم حسرت می خورم که ای خدا پس در کدامین مکان و در کدامین مقام روم تا به این عظمت برسم که خدایم اینطور گوید. اکنون که خداوند بر ما منّت نهاده و در جهادی عظیم بر علیه سردسته های کفار جهانی و به پشتیانی [پشتیبانی] از دین و آئین مقدس اسلام و کتاب آسمانیم قران قرآن ؟؟؟ سلاح در دست تا بر تمامی قابیلیان بتازم از هیچ چیز حراص [هراس] ندارم و شهادت و جهاد در راه خداوند را با آغوش باز پذیرا هستم. و شما ای باز ماندگان من. ای مادر مهربان ای پدر گرانقدرم ای خواهران و برادرانم ای کسانی که به شما وابسته ام و از این جهان رها وصیت من براین است. خوب گوش کن ای مادرم ای مادری که شبها لالائی ات سرود پیروزی و نبرد در راه الله بود و ای پدر مهربانم که نصایح گرانقیمتت پند و اندرز برای حراست از دین و وطنم بود. من از مال دنیائی رهایم چون هنوز در خانه پدری هستم چندی؟ نداشته و همه متعلق به خانواده است. از کسی طلب کار نیستم و به کسی هم بدهکار نیستم. خیری در جهان نکرده و بسیار گنه دارم و استدعای مغفرت از تمامی شماها می خواهم که مرا ببخشید.

و به مادرم بگوئید که ای مادرم خوب می دانم که در پای من چه رنجها که نکشیدی و چه خوابهای که در پای من به هدر ندادی با این حال مبادا در مرگ و شهادت من قطره اشکی بریزی و شیون کنی و یا تسلیت بپذیری و خوب می دانم که تو هم از بانوی خودت و بانوی تمامی زنان مسلمان صبر عظیم را آموخته ای و زینب گونه در مقابل مصائب روزگار بایست.

وصیّت من بر شما این است که مبادا دوباره تاریخ تکرار شود و حادثه کربلا و مردم کوفه یکبار دیگر زنده گردد مبادا حسین زمان را که به وطن دعوت نموده و چشمهایمان را آماده نموده تا برآن قدم نهد تنها بگذاریم که امروز اسلام عزیز در گرو همین پشتیبانی است.

اگر جسدم در بیابان ماند و یا سوخت و خلاصه مفقود الاثر شد. که هیچ روحم در آسمانها به پرواز است و خداوند
قهار و قادر است تا دوباره همه ذراتم را در یکجا جمع کند ولی اگر بدست شما رسید آن را در قبرستان تازه آباد دفن نموده و این شعر را بر سنگ مزارم حک کنید:

حاصل عمر نثار ره یاری کردم          شادم از زندگی خویش که کاری کردم
بر مزارم آمدی نمودی یادم                      بخوان سوره الحمد تا کنی شادم

در پایان از همه خداحافظی می کنم

ابراهیم قنبرزاده – فرزند قنبر
سرباز وظیفه جانباز اسلام ابراهیم قنبرزاده

این وصیت نامه توسط دوست و همسنگرم حسین اکبری پور نوشته شده و بر من خوانده شده و تمامی مورد تأئید من است.
 تقدیمی از جبهه عین خوش؟ ۲۰۲                             
ابراهیم قنبرزاده ۱۳۶۰/۰۱/۰۲

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.